José Benito Rodríguez, deshollinador: «Unha cheminea limpa rende moito máis, consume menos e limita o risco de incendio»

ANA F. CUBA ORTIGUEIRA / LA VOZ

FERROL

José Benito Rodríguez, ataviado como los clásicos limpiachimeas.
José Benito Rodríguez, ataviado como los clásicos limpiachimeas. cedida

Su empresa es una de las dos de toda Galicia integrada en la Asociación Española de Deshollinadores y alerta del intrusismo de firmas no autorizadas

30 sep 2023 . Actualizado a las 18:42 h.

De vez en cuando, José Benito Rodríguez Pardo (Ribadeo, 39 años), afincado en Viveiro desde niño, viste «o traxe de gala», con chaqué y sombrero de copa, para emular a Bert, el limpiachimeneas amigo de Mary Poppins. A diario se pone la ropa de faena. Desde hace catorce años comparte oficio con Bert y su empresa es una de las dos de toda Galicia integrada en la Asociación Española de Deshollinadores, que lucha por la regulación del sector. «O selo de ASDE é garantía de profesionais que cumpren a lexislación vixente», subraya.

Opera en las provincias de A Coruña (en las comarcas de Ferrolterra, Ortegal y Eume, y el resto del territorio) y Lugo, y percibe que «a xente está cada vez máis concienciada da importancia do mantemento das chemineas». Aunque a veces se encuentra sorpresas, como un instalador que le dijo a su cliente «que como tiña tubos de aceiro inoxidable non facía falta limpalos». «O Regulamento de Instalacións Térmicas nos Edificios di que as hai que limpar unha vez por temporada, e iso non depende do tipo de material [...]; o aceiro inoxidable 316 utilízase porque é un dos máis resistentes á corrosión e á temperatura», explica.

Ahora apenas quedan chimeneas abiertas, tipo lareira. «Cando é cerrada o que está vendendo o fabricante é un equipo de calefacción (coma se fose unha caldeira de gas ou unha aerotermia), e este tipo son as que máis abundan hoxe en cociñas de leña ou pellets e chemineas de salón», señala. A diferencia de las lareiras —«se xeraban 15 quilovatios de potencia de calefacción, na casa quedaban dous ou tres, e o resto estaba escapando pola cheminea»—, este tipo de instalación «ten un rendemento do 85 %».

Con el alza del combustible han ganado mercado las estufas de leña o pellets, «incluso tendo caldeira de gas, que pasou a usarse só para a auga quente». Sea del tipo que sea, el mantenimiento resulta clave para minimizar el gasto y el riesgo de incendio, y lograr el máximo rendimiento posible: «E cando estás aforrando mil, dous mil ou tres mil euros no inverno en calefacción (respecto á de gasóleo ou de gas), non che importa gastar unha parte moi pequena diso en limpala».

Sus tarifas no han variado y por 120 euros la instalación «queda limpa e, facendo un símil cos coches, coa ITV pasada». Revisa la acumulación y el tipo de hollín y, si es preciso, aconseja al cliente un cambio de hábitos. «E facemos unha inspección visual das distancias de seguridade dos condutos para tratar de minimizar riscos», añade.

Alerta de la existencia de empresas «non habilitadas» y cita la norma europea EcoDesign, que busca limitar la emisión de gases contaminantes de estufas y chimeneas de leña. Y recuerda que conviene llamar al deshollinador en primavera o verano, para que la instalación esté lista cuando llega el frío: «Limpa rende moito máis, consume menos e limita o risco de lume».